Een programma in een complexe context heeft een andere strategie nodig dan een programma in een ingewik
kelde context. Deze conclusie kan je trekken als je het Cynefin-model van David Snowden toepast. Het onderscheid tussen beide typen is principieel en zeker bruikbaar om de strategie van je programma te overdenken.
Tag archieven: strategie
Flexibiliteit in programma’s
Collega Bjorn Prevaas heeft onlangs een interessant blog gepubliceerd: Sturing op flexibiliteit met Strategy Testing. Hij verhaalt daar over een innovatie die in programmamanagement is ontstaan bij het uitvoeren van ontwikkelingsprogramma’s. Dat zijn programma’s die beogen economische, sociale en fysieke verbeteringen te bewerkstelligen in minder ontwikkelde landen. Lees verder Flexibiliteit in programma’s
Program Canvas aangevuld
Afgelopen week hebben we met 20 gemotiveerde programmamanagers verder gewerkt aan het testen van de Program Canvas. Al eerder deden we dat met deelnemers aan het PGM Open. Ook deze keer enthousiaste en opbouwende reacties.
Inhoud los van middelen
Na een lange warme lente zullen de nieuwe colleges van B&W grofweg tot drie concernbrede programma’s besluiten: economie, zorg en efficiëntere organisatie. Eén van de wethouders is opdrachtgever, die – eventueel via een programmadirecteur of een MT-lid – een programmamanager aanstuurt. De programmamanagers kunnen in mei voortvarend aan de slag.
Falende strategieën
Minder dan 10 percent van de strategieën wordt effectief uitgevoerd. Deze en andere observaties doet Iain Fraser in een paper voor PM World Today. Versnippering van groepen projecten en programma’s zijn voor hem de oorzaken hiervoor. De versnippering uit zich in verschillende belangen, verschillende aansturingsmechanismen en verschillende aanpakken. Feedback vindt plaats op tactisch niveau voornamelijk financieel gedreven. Het effect is dat de gewenste effecten en benefits niet gerealiseerd worden.
Bescheidenheid in ambities
Het hoort misschien niet bij deze tijd, maar bescheidenheid over wat we in programma’s kunnen beloven, zou eigenlijk dominant moeten zijn. Deze gedachte bekroop mij zaterdag nadat ik het college van Robbert Dijkgraaf had gezien en het interview met Ben Tiggelaar had gelezen. Mijns inziens lopen veel programma’s op de klippen door te starten met een grand design en torenhoge verwachtingen, die door macho-managers niet worden ontkracht.
Meer over veranderen en programma’s
Ruim een maand geleden heb ik het gehad over de verschillen en overeenkomsten tussen programmamanagement en veranderkunde. Met collega Debora Strijbos heb ik daar vorige week nog eens uitgebreid over doorgesproken. We hebben ons nu eens op de overeenkomsten tussen veranderaar en programmamanager geconcentreerd. Die zitten volgens ons in het wikken en wegen van de strategie van het veranderprogramma.
Borging van de programmamiddelen
Programma’s zijn er uiteindelijk om uit te voeren. Gisteren kwam ik in gesprek met een collega-adviseur die vond dat we in onze programma-aanpak te weinig aandacht besteden aan het afdoende regelen van de middelen met de staande organisatie. In het algemeen falen strategieën, zo stelde hij, omdat de uitvoering schort: (programma)managers en hun opdrachtgevers verzuimen capaciteit en geld voor hun klus te regelen en vervolgens erop te sturen dat deze ook op tijd beschikbaar komen.
Projecten en doelen
Gisteren sprak ik met een afdelingshoofd die beter projecten wil kiezen. Ze hebben een procedure ontworpen die op 1 april een hele verzameling projectvoorstellen oplevert. Daarna worden de voorstellen bekeken op nut en noodzaak, financiering en capaciteit. Na concretisering van de kansrijkste voorstellen zullen deze volgend jaar uitgevoerd gaan worden. Enigzins verrast concludeerde het afdelingshoofd: “Ik ben afhankelijk van de ingediende voorstellen voor de realisatie van mijn strategie.”
Programma’s: meer dan een bundel projecten
In Project Times vraagt Ruchira Chatterjee nog eens aandacht voor programmamanagement als aanpak om strategieen succesvol te implementeren. Zij constateert dat er weliswaar veel energie gaat zitten in project- en portfoliomanagement (en bijbehorende managers), maar het succes van die programma’s neemt niet toe. In ieder geval voor de Amerikaanse situatie vraagt zij veel meer aandacht voor programmamanagement.