Deze week heb ik een gesprek gevoerd met twee auditors van een programma. In een concept van een rapport dat ze hadden geschreven, maken zij tot mijn verrassing een onderscheid in risico’s voor een programma en de risico’s die daar uit voortvloeien voor de operationele processen van de betreffende organisatie. Lees verder Risico in programma is nog geen risico voor organisatie
Tag archieven: risico
Directie stuurt aan
De directie van een gemeente presenteert een nieuwe opzet van de aansturing van programma’s. Omdat de wethouders teveel een managementrol in de programma’s vervullen en rechtstreeks de programmamanager opdrachten geven, wil het managementteam zelf de rol van opdrachtgever gaan vervullen. Kennelijk is dat in het verleden anders geweest, want het hoofd van het projectbureau (waar de programmamanagers ondergebracht zijn) vraagt nadrukkelijk wat zijn taken, en verantwoordelijkheden in de nieuwe situatie zijn. “Wie is er verantwoordelijk voor wat als er een ramp gebeurt?”, roept hij vertwijfeld uit.
Ruimte voor risico’s
“Binnen RWS heerst een cultuur van risicomijdend gedrag. Als gevolg van de huidige afrekencultuur kiezen mensen snel voor een veilige inschatting.” Ik lees dat in een boekje over risicomanagement. En het citaat komt uit de pen van Ingwer de Boer, hoofdingenieur-directeur Ruimte voor de Rivier. Zo’n zinsnede maakt heel nieuwsgierig hoe het programma Ruimte voor de Rivier dan eigenlijk met risicomanagement is omgegaan. Want laten we wel wezen: het is behoorlijk schrikken van wat er allemaal komt kijken bij risicomanagement. En bovendien valt dan het woord “beheersen” wat ook al zo’n claim van maakbaarheid en afdwingbaarheid legt.
Sourcing werkt tegen programma
“Het meeste last heb ik mijn programma gehad van sourcing. Allerlei diensten die we vroeger zelf deden, zijn buiten de deur gezet. Met raamcontracten e.d. zijn die diensten als kavels aan leveranciers uitbesteed.” Deze reflectie deed een programmamanager van een grote dienstverlenende organisatie in een bijpraatafspraak met mij. Buitengewoon openhartig beschrijft hij hoe hij na een afwezigheid van een half jaar terugkwam als programmamanager. Inmiddels waren er allerlei afspraken en contracten gemaakt. Eigenlijk zou hij rechtstreeks relaties willen onderhouden met deze leveranciers, maar daar was inmiddels een interne contractbeheerder mee belast. Wat doe je dan?
Charme, corruptie en risicomanagement
“Risicomanagement doe je als C5 niet meer helpt. C5 staat dan voor: charme, chantage, coalities, connecties, corruptie.” Met deze stelling opende mijn collega Fianne Lindenaars de programmatafel van vanavond. Aan tafel veel programmamanagers uit gemeentelijke, provinciale en rijkskring. De ervaringen van de deelnemers zijn samen te vatten in een paar woorden: risicomanagement bij programma’s staat nog (steeds) in de kinderschoenen. Charme tot en met corruptie zijn kennelijk meer in zwang.
Niet bij risico’s alleen
Je moet niet alleen de risico’s kennen, maar ook de kansen. Dit is een veelgehoorde verzuchting van een deelnemer aan een workshop risicomanagement. Het is een reactie op de azijnpisserige sfeer die rond risico-analyses kan hangen. Altijd een sombere blik, altijd problemen zoeken waar ze eerder niet waren. Dat is helaas maar al te noodzakelijk om te doen. Maar er zijn meer aspecten waar de programmamanager aan moet denken: de zgn kritieke succesfactoren voor een programma en externe ontwikkelingen rond zijn programma.