Eindelijk is het er: Leiderschap van de programmamanager. Bijna twee jaar hebben Björn Prevaas, Jo Bos en Helmuth Stoop gewerkt aan het ordenen, analyseren en interpreteren van 17 interviews met programmamanagers. Zij mogen terecht trots zijn op het resultaat.
Het is een kloek boek van bijna 400 pagina’s. Je zou kunnen zeggen een encyclopedie van de mogelijkheden die je als programmamanager hebt om de klus aan te pakken.
Lees verder Leidinggeven aan een programmaMet veel genoegen heb ik dinsdag de presentatie van Leiderschap van de programmamanager* bijgewoond. 
Daarbij heb ik zeer genoten van de inleiding van Leon Witvliet die de termen bricolage en bricoleur sterk aanbeval aan de auteurs, Björn Prevaas, Jo Bos en Helmuth Stoop. Het boek omvat bijna 400 pagina’s, dat zal ik over enige tijd bespreken. Nu gaat het mij verder om de term bricoleur. Lees verder Bricoleur: ambachtsman en doe-het-zelver
Het PGM Open Netwerk heeft woensdag 21 november zijn vuurdoop gehad. Voor ruim 30 professionals in verander- en programmamanagement heeft Liesbeth Schipper haar opvattingen over grote maatschappelijke veranderingen over het voetlicht gebracht. 
Levendig en interessant, dat schept hoge verwachtingen voor de volgende edities van PGM Open Netwerk. Lees verder Gedeeld eigenaarschap
Deze week sprak ik weer eens met collega Frederik Jansen. Naar aanleiding van een presentatie kwam het leiderschap van de programmamanager ter sprake. Bij mij rees de vraag waarin het leidinggeven van een programmamanager nu echt principieel verschilt van dat van een lijnmanager. Je hoort namelijk allerlei kreten zoals strategisch denken, omgaan met stakeholders, motiveren, loslaten en doelgericht werken. Ik mag hopen dat beide typen managers daar goed in zijn. Maar wat is het verschil tussen beide? Lees verder Verschil tussen programmamanager en lijnmanager
Met collega Jan Dijkstra heb ik bij verschillende organisaties met programmamanagers gesproken over de relatie tot hun opdrachtgever. Behulpzaam daarbij is een door Jan ontworpen “fuik”.
Lees verder Opdrachtgever in de fuik
Vorige week een interessante kick-off van een programma bijgewoond. Ik mocht in slechts 10 minuten uitleggen wat de kernpunten van de programmatische aanpak zijn. De doelgroep bestond uit een vijftal bestuurders van ziekenhuizen. De kernpunten van programma’s zijn: doelen, ontwikkelen en samenwerken (DOS). Uit de discussies daarna leid ik af dat de meesten de consequenties hebben begrepen. Lees verder Programma’s voor bestuurders
Wederom een verbijsterend verhaal over de mislukking van een project .
In dit geval gaat het over een project dat is stopgezet of althans in de “wachtkamer”. Dat is ongeveer het enige bijzondere in dit geval, want stoppen is toegeven dat het niet lukt. Hoon en bespotting is je deel. Het blijft nog de vraag of het daadwerkelijk wordt gestopt.
Lees verder Leren van projecten wordt jongleren met ervaringenCollega Helmuth Stoop en ik hebben het Kompas nu verschillende keren toegepast. Aan de hand van concrete verschijnselen komen we met groepen ook in gesprek over de patronen en onderliggende oorzaken van het gedrag in organisaties. Zoals eerder uitgelegd bestaat het Kompas uit 18 concreet genoemde verschijnselen op het gebied van cultuur en strcutuur van een organisatie. Lees verder Kompas ondergronds
Procesregie als vak. Hans van der Heijden en Enrico Kraijo hebben onder deze titel een gedegen handreiking gemaakt voor gemeentelijke procesregisseurs. De auteurs hebben mijns inziens een serieuze en gedegen boekwerk geschreven conform de gedachte van procesregie: 
namelijk veel belanghebbenden en betrokkenen meegenomen in hun zoektocht hoe complexe opgaven aan te vliegen. In het boek worden veel vragen gesteld en veel suggesties met instrumenten aangereikt. De echte antwoorden zal de lezer proefondervindelijk zelf moeten gaan geven. Lees verder Procesregie: voorloper voor programma
Het succes van programma’s is zowel afhankelijk van de aanpak als van de context waarin het programma uitgevoerd wordt. Veel ervaring is opgedaan met de manier van aanpak; minder praktische kennis hebben we van de context van een programma, en in het bijzonder de kenmerken van de moederorganisatie. Toch hoor je verklaringen over het mislukken van programma’s als „het leervermogen van de organisatie”, de „verkokering tussen afdelingen”, de rigiditeit van procedures en besluitvorming of de structuur van de organisatie.
