Het is er dan eindelijk van gekomen om naar Franeker af te reizen naar het Eise Eisinga planetarium. Volgens de gids en wikipedia het enige nog functionerende planetarium in de wereld. Gebouwd tussen 1774 en 1781 door Eisinga die zich de kennis van de sterrenkunde zelf – naast zijn werk als wolkammer – eigen heeft gemaakt. Hij werd daarbij geholpen door de omstandigheid dat in Franeker een universiteit gevestigd was waardoor hij relatief gemakkelijk aan boeken kon komen.
Tag archieven: Overdracht
Onvermijdelijk
“Programmamanagement is onvermijdelijk.” Een opmerking van een programmamanager tegenover het voltallige management. Eén van de directeuren riposteerde onmiddellijk: “O, dus eigenlijk willen we niet, maar moeten we.” Een begrijpelijke reactie die uiteraard een betere uitleg van de programmamanager vergde. De opmerking drukt het gevoel uit dat een moderne organisatie niet zonder programmamanagement kan. Lees bijvoorbeeld het rapport “Het nieuwe werken” van de projectgroep Ambtenaar van de Toekomst.
Opdrachtgever accepteert nadelen stoppen
Vorige week heb ik met een stel programmamanagers de vraag
besproken wanneer het programma overgedragen kan worden. Ik hoorde de volgende
criteria:
- als 80 percent van de resultaten is behaald
- als alle nieuwe werkwijzen door de 34 vestigingen zijn
geaccepteerd - als het commitment van het accepterende management er is
- als de tijd rijp is
- als blijkt dat de accepterende organisatie geen puinhoop
heeft gemaakt van de nieuwe werkwijzen - als de beoogde effecten optreden.
Allemaal verdedigbare en volstrekt logische indicatoren.
Helaas de opdrachtgever wil het programma gewoon overdragen, omdat er nu een
nieuw bestuur is aangetreden met weer nieuwe prioriteiten.
Programmamanager is het einde
Collega Richard Vielvoye beschrijft in zijn weblog hoe hijzelf zijn programma aan een andere programmamanager wil overdragen. Citaat: “De reden was dat in dit programma meer activiteiten rondom overdracht naar beheer diende plaats te vinden en dat is niet mijn sterkste kant (Ik ben een initiator en geen beheerder).” Ik begrijp de redenering en Richard is de eerste programmamanager niet die geen opvolger heeft. Afbouw en overdracht vergen nu eenmaal andere accenten (zie ook: IPMA-bijeenkomst). Toch komt een programmamanager die dit stelselmatig doet, niet in aanmerking voor IPMA-certificering. Van zo’n kandidaat mag mijns inziens terecht verwacht worden dat zij zowel een programma kan opstarten als afbouwen. En alles wat daartussen zit.
Verkiezingen bepalen niet einde programma
Volgend jaar wordt voor veel overheidsprogramma’s het “implementatiejaar”. Dat is het geluid dat je nu bij veel departementen kunt horen. In 2007 zijn er twee programmaministers aangetreden. Daarnaast hebben vele departementen hun nieuwe beleidsinspanningen in de vorm van programma’s gegoten. In 2011 zijn er verkiezingen, dus ligt de vraag voor de hand dat de departementen aan het einde van de regeerperiode willen laten zien wat de opbrengsten zijn.
Betrek de lijn
Op de Linkedin-site Programmamanagement is een interessant artikel gepubliceerd: het geheim vam succesvolle programma’s. Geheim nummer 9 luidt: haak tijdig de business managers aan. Dat lijkt toch wel erg op een open deur. De gedachte achter dit geheim is dat de business managers tijdig moeten worden ingeschakeld om de overdracht vanuit het programma naar de staande organisatie te borgen. Dat klinkt als het paard achter de wagen spannen. Ik heb de lijn juist nodig om mijn doelen te realiseren en daarom doe ik iets aan overdracht. Het overdragen zelf is het doel niet, lijkt mij.
Verankeren na veranderen
Veel programma’s mikken op een verandering in de permanente organisatie. Dat kan een andere wijze van behandelen van patienten zijn, een andere manier van projecten doen of het gebruik van een heel nieuw systeem voor het plannen en bemensen van vliegroutes. In extreme vorm maken deze programma’s tijdens het effectueringsstadium de nieuwe systemen of werkwijzen. Daarna worden deze overhandigd aan de lijnorganisatie om te implementeren of erger: uit te rollen. De basisvraag is: hoe zorgt de programmamanager voor verankering van de nieuwe werkwijze?
De betrokken programmamanager
“Het is doodzonde dat nu het programma volledig tot stilstand komt, daar ben ik persoonlijk zeer gefrustreerd over,” vertelde mij programmamanager Els. Tot vorig jaar was er een speciale programmagroep die zeer enthousiast allerlei initiatieven en pilots had bedacht en uitgevoerd. Nu konden drie zelfstandige organisaties zo goed in de keten samenwerken dat de totale levertijd teruggebracht kon worden van zes naar drie maanden. Een spectaculaire verbetering! Wat ging er dan mis?
Afbouw programma vergt een ander soort programmamanager
Bij elk programma komt er een moment van afscheid nemen: het programma gaat eindigen. Hoe gaat dat in zijn werk? In een bijdrage van twee jaar geleden constateerde ik dat een programmamanager voor een goed einde zorgt. Deze week zijn we in de PMI-interestgroep Programmamanagement weer in hetzelfde onderwerp gedoken aan de hand van een concreet veranderprogramma bij een bedrijf. Mijn conclusie: voor de afbouw en de afsluiting van een programma heb je een ander soort programmamanager nodig.
Lees verder Afbouw programma vergt een ander soort programmamanager
Afbouw programma vergt nu actie
Het Innovatieprogramma Geluid (IPG) loopt eind 2007 af (Het IPG). Zo langzamerhand gaat zich de vraag voordoen wat te doen met de afbouw van dit programma. Doel van het programma is nieuwe middelen en methoden voor de reductie van geluidsoverlast in te voeren. Maar het is bijna 2007 en de middelen en methoden zijn zeker nog niet volledig ingevoerd. Andere zijn op twee plekken ingevoerd; maar er zijn er nog 400 te gaan. Wat nu?