In ons open seminar programmamanagement hebben we deze keer op een andere manier naar omgevingsmanagement gekeken. Niet de stakeholders of de actoren, maar de issues die in en rond een programma spelen waren het startpunt voor een analyse. Het grote voordeel hiervan is dat de inhoud of het thema centraal komt te staan en niet meteen de actor of stakeholder.
Tag archieven: Omgeving
Ze als vijand
Hoe vaak hoor je van leidinggevenden en programmamanagers niet de verzuchting “ze werken niet mee”, of “hoe krijg ik ze mee?” Onder het label haalbaarheid bestuurt de programmamanager de mate van bijvoorbeeld draagvlag voor een (deel van het) programma. Zowel de haalbaarheid van de doelen als van de inspanningen valt hieronder. Eén van de genomineerde boeken voor Managementboek 2010 maakt van de gebruikelijke verzuchting zelfs een titel: Hoe krijg ik ze zover? van Jan van Setten. “Ze” zijn duidelijk de dwarsliggers van de fantastische ideeen van de leiding en hun adviseurs. “Ze” als vijand van het programma. Het lijkt de school van vroeger wel: “Ze hebben me laten zakken.”
Zoek de belangen
Een verbijsterende conclusie bij het programma reporter van de KRO (zoek bij uitzending gemist op Reporter): ziekenhuizen noch chirurgen noch verzekeraars houden de ervaringen met aangebrachte prothesen bij. In de uitzending ging het om kunstheupen, knieën en wervels. Er kwamen schrijnende gevallen van slechte heupen aan de orde waar patiënten langdurig dan wel voor altijd aan krukken of rolstoel gekluisterd zijn. De belangen achter de toepassing van nieuwe, maar nog niet volledig uitgeteste prothesen kwamen uitgebreid aan de orde. Ook de voorzitter van de vereniging van orthopedisten kwam uitgebreid in beeld om te vertellen dat hij van niets wist: Van Kooten en De Bie hadden zijn presentatie niet beter kunnen doen.
Meer dan de som
SOM, ofwel Strategisch Omgevings Management. Zo noemt mijn collega Marc Wesselink de manier van stakeholdermanagement die hij met een stel collega’s heeft ontwikkeld. Hij heeft dat vastgelegd in het onlangs uitgekomen Handboek Strategisch Omgevingsmanagement. Volgens mij de eerste poging om zo’n belangrijk onderwerp als stakeholdermanagement systematisch en principieel in een boek vast te leggen.
Marc heeft de kans gekregen om voor het Rotterdams Havenbedrijf zijn aanpak toe te passen op de aanleg van Maasvlakte II. Het succes ervan is dat er tegen het voornemen om deze grootschalige ingreep te doen zegge en schrijve één bezwaarschrift is ingediend.
Zuster Anna in programma’s
“Zuster Anna, ziet gij al iets komen?” Daar moest ik aan denken toen ik dinsdag Hans van Zijst hoorde praten over strategisch omgevingsmanagement. Anna staat voor: Alles Navragen, Niets Aannemen. De grootste valkuil voor een programmamanager is namelijk aannemen dat iemand op een bepaalde manier tegenover een programma staat. Want hij/zij heeft geen tijd/zin/gelegenheid bij die persoon zelf na te vragen hoe het precies zit.
Omgaan met bestuurders
Carolien Schippers managet vanuit de provincie Utrecht voor 17 partijen het programma Hart van de Heuvelrug. In dat programma, dat een gebied beslaat tussen Den Dolder en Leusden, wordt een doorlopende ecologische verbinding gerealiseerd. Maar ook doelen als meer woongebied, meer werkgelegenheid, meer recreatie en meer ruimte voor zorg worden in het programma gerealiseerd. In een ontmoeting met programmamanagers uit andere provincies heeft Carolien tijdens de meest recente programmatafel verteld hoe zij tussen bestuurders en ambtenaren haar weg heeft gevonden.
Programma’s en gebieden
Programma’s en gebiedsontwikkeling hebben een bijzondere relatie met elkaar. Gisteren heb ik een dag lang gesproken met de projectmanagers van de afdeling gebiedsontwikkeling van een gemeente. Tot nu toe doen zij uiteraard veel projecten. Zij wilden eens verkennen of programmamanagement toegevoegde waarde zou kunnen hebben.
Duurzaam programmeren in de VS
Met alle collega’s van Twynstra Gudde die werken aan het verbeteren van programma’s en projecten, spenderen we de komende dagen in New York. We willen onze ervaringen met projecten en programma’s delen met allerlei actoren die betrokken zijn bij het plan New York 2030. Met Juliana Birkhof, senior mediator van het Consensus Building Institute, spraken we vandaag over de kenmerken van sustainability en collaboration. Consensus building is ons in Nederland met de paplepel ingegoten (polderen noemen wij dat). Waarom is dat in de VS zo’n speciaal issue?
Draagvlak niet per pond te koop
“Zonder gasten geen feestje.” Dat was de boodschap van Maryann Glorie voor haar collega programmamanagers. Ofwel, een programma is geen echt programma als er niet een wijde belangstelling van de omgeving voor bestaat. Dat ondervindt Maryann elke dag aan den lijve. Samen met Han Admiraal heeft zij de eerste Programmatafel geopend met ongeveer 14 programmamanagers uit het hele land. Deze hadden zich donderdagmiddag 22 november 2007 in de Villa van Twynstra Gudde gestort op de stellingen van Glorie (provincie Utrecht) en Admiraal (Centrum Ondergronds Bouwen).
Stakeholder management
Programma’s zullen altijd uitgevoerd worden in een roerige omgeving. Doelen en inspanningen zullen voor- en tegenstanders kennen. Die spanning negeren is een kapitale fout van een programmamanager. Maar wat dan wel? Deze week heb ik daarover samen met een tiental collega’s onder aanvoering van Mark Wesselink gesproken. Hij heeft de afgelopen twee jaar voor het Havenbedrijf in Rotterdam strategisch omgevingsmanagement handen en voeten gegeven. Voor zijn werk heeft hij de ROA-adviesprijs gekregen.