Programma’s en gebieden

Programma’s en gebiedsontwikkeling hebben een bijzondere relatie met elkaar. Gisteren heb ik een dag lang gesproken met de projectmanagers van de afdeling gebiedsontwikkeling van een gemeente. Tot nu toe doen zij uiteraard veel projecten. Zij wilden eens verkennen of programmamanagement toegevoegde waarde zou kunnen hebben.

Werksoorten

In eerste instantie hebben wij over de verschillende werksoorten gesproken. Voor een afdeling met veel projectmanagers vind ik het namelijk essentieel dat je professioneel kunt nadenken over de klus die je van een opdrachtgever krijgt: wat zijn de kenmerken van de opdracht, hoe ziet de omgeving eruit en waarop wil ik gaan sturen?

Al gauw bleek dat veel van de klussen of opdrachten meer te kenschetsen waren als processen: dus centraal stond niet het resultaat maar de consensus tussen partijen (zie verder een weblog van Rudy Kor). Het dubbele erin zat wel in de vraag die ze van de opdrachtgever meekregen: zorg dat je alle partijen aan tafel krijgt en houdt en zorg er ook voor dat ze achter onze doelstelling komen te staan. Een dergelijke opdracht verdraagt zich slecht met de principes van procesmanagement.

Uitkomst

Programmamanagement kan dan een uitkomst bieden. Dan staat het doel centraal zoals de projectmanagers al snel ontdekten. Je kunt dan proberen partijen achter je doel te verenigen. Dat bleek ook voor gebiedsontwikkeling te gelden. Dat kan je beperkt opvatten als de realisatie van een stel projecten in een gebied en daarmee is het gebied ontwikkeld. Maar als je wat breder kijkt naar gebiedsontwikkeling kan je ook echt proberen het gebied aantrekkelijker te maken. Je moet er dan wel op letten dat je waarschijnlijk meer moet doen dat de projecten die je in eerste instantie had geformuleerd en bedacht. Je gaat dan bijna vanzelf nog meer activiteiten verzinnen die het gebied aantrekkelijker maken.

De valkuil dan is dat je terugdeinst voor de consequenties: “ik ben alleen maar van de afdeling Ruimte en die gaat niet over onderwijs en zorg. Laat ik het maar vergeten.” Die reflex moet je dan onderdrukken en naar de collega’s gaan zoeken om samen de inhoud te bedenken en vervolgens een organisatorische vorm te vinden voor de aanpak van het gebied. Die grensoverschrijding maakt het voor veel professionals nu juist aantrekkelijk om aan programma’s te werken, ook al is het strikt genomen niet je gebied.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.