Waarom werken veranderingen toch niet? Als je dat aan managers vraagt, krijg je nog wel eens te horen dat de mensen lui zijn. Op de website van FastCompany las ik vandaag een interessante psychologische verklaring: de hele dag met een nieuwe werkwijze bezig zijn, lukt wel, maar op een gegeven moment word je er te moe voor: je wordt thuis kribbig tegen je levensgezel en/of kinderen.

Radijsjes en chocola

Volgens het artikel blijkt uit psychologisch onderzoek dat nieuwe taken een erg zwaar beroep doen op de zelfbeheersing van mensen, en dus het concentratievermogen. Bij een test bleken studenten die alleen maar radijsjes moest eten, zich veel meer ingespannen hadden dan studenten die alleen maar chocolaatjes mochten eten. Je concentreren op de radijsjes (wat veel studenten wel degelijk lukte) was veel inspannender dan het alleen maar chocolaatjes mogen eten.

Verandervermogen en concentratie

Een belangrijke les voor programmamanagers en veranderaars: realiseer je wat je vraagt van de mensen. Ik moest er vooral aan denken, toen ik vorige week het had over het verandervermogen van organisaties. Dat heeft te maken met het concentratievermogen van mensen. En dan moet je ook nog bedenken dat veranderingen niet de neiging hebben om gedoseerd te worden, maar snel staccato achter elkaar of zelfs tegelijkertijd. Zeker bij overheden in deze tijd. Er zijn nieuwe B&W-colleges gekomen en die willen natuurlijk veel. En ook de Kamer verkiezingen zijn er bijna, wat straks tot een nieuwe regering met nieuwe ambities en dus veranderprogramma’s gaat leiden.