Veel plan, weinig actie

Vanochtend in Trouw (pagina 18) het verhaal van het NOC-NSF dat teveel plan en te weinig actie vertoonde (of toont?). Leerzaam voor de programmamanager. Een van de directeuren (Sturkenboom) was alleen maar bezig met de verkoop van het plan, zegt ex-directeur Theo Fledderus. “…hij concentreerde zich op de marketing. Ik hamerde op de realisatie van het plan.”


Plan verkopen

Een valkuil die in meer organisaties voorkomt. Een programma moet natuurlijk draagvlak hebben om uitgevoerd te kunnen worden. Iemand moet daarvoor het plan “verkopen” zoals dat dan heet. De vraag is of dezelfde persoon de juiste is om het plan ook tot uitvoering te brengen. Fledderus heeft die klus naar eigen zeggen aan Sturkenboom aangeboden, maar deze weigerde. Fledderus wilde er daarom mensen bijhalen om het plan verder te ontwikkelen. Maar de verkoper zag dat als een bedreiging. Vandaar dat eerst Sturkenboom en daarna Fledderus opstapte.

Is het Olympisch Plan daarmee uitvoerbaarder geworden? Uit een artikel van mijn collega’s Van Raalte en Stoop, dat binnenkort in Sport en Strategie verschijnt, blijkt dat de risico’s nog niet verdwenen zijn. Sportbobo’s zijn voortdurend bezig met hun eigen ambities, met bevoegdheden kwesties, met middelen meer dan met de doelen.
Geen amateurisme
 
Programma’s draaien uiteindelijk om realisatie van plannen. Dat vergt een hoge mate van professionaliteit en geen amateurisme. Dat betekent dat men zich moet concentreren op de inhoud en het stapsgewijze ontwkkelen van talenten. Dat kan niet in een keer: dat vergt een visie en vasthoudendheid. Vasthoudendheid, niet zoals Blatter aan het verdorven pluche, maar aan een visie die heel Nederland betrokken krijgt bij het beklimmen van de Olympus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.