Wat moet ik nu van de provincie en gemeente Utrecht vinden? De NRC van zaterdag meldt dat een projectmanager die op tijd durft te sturen onder druk van de uitvoerder BAM door de politiek ontslagen wordt. Integriteit wordt door de provincie en de gemeente de nek omgedraaid, aldus het artikel.

Strenge projectmanager

Een uitgebreid relaas in de NRC van zaterdag 24 februari: er moet een tram gaan rijden tussen Utrecht centraal station en de Uithof waar o.a. het Utrechts medisch centrum is gevestigd. Er zou een einde moeten komen aan de volle bussen met studenten en ziekenhuisbezoekers. Vanwege de debacles elders in het land met infrastructurele werken vinden de gemeente en provincie dat er veel aandacht besteed moet worden aan het opleveren van de tramlijn binnen het budget en binnen een tijdsgrens. Er komt een strenge projectmanager die zwaar stuurt op tijd en geld. De uitvoerder BAM, vindt zichzelf het slachtoffer. De NRC: “Het gaat zo niet langer, vindt BAM eind 2016. Met deze rigide projectorganisatie, die zo strak op de afspraken zit, valt niet te werken. BAM dreigt de provincie om helemaal met het project te stoppen.”

BAM dreigt het bestuur van gemeente en provincie

Ziehier een bedrijf dat natuurlijk erg voor marktwerking is. Maar als de opdracht eenmaal binnen is, ontstaat een monopolie. Kennelijk is het zo dat als je als projectmanager precies doet wat de opdracht is, de aannemer dat rigide kan noemen. En vervolgens mag dreigen met het stoppen van de opdracht. Kennelijk zijn de politici overtuigd van de redelijkheid van de argumenten van BAM, want de lastige projectmanager wordt verwijderd.

En dat niet alleen: een medewerker die meldt dat er sprake zou zijn van belangenverstrengeling. En ondanks allerlei bezwaren van een deskundige op het gebied van integriteit concludeert de advocaat van de gemeente dat alles conform de regels is verlopen. De integriteitsdeskundige constateert dat er geen wederhoor wordt toegepast en dat de betrokken advocaat ook de huisadvocaat van de gemeente is. Dus ook hier belangenverstrengeling. En wat doet het bestuur? Niets, behalve zijn beslissingen doordrukken.

Bijna geen schone bestuurder meer te vinden

Wat is hier aan de hand? Een gedeputeerde is inmiddels teruggetreden. Het toedekken van fouten is zo langzamerhand een gebruikelijke routine geworden in bestuurlijk Nederland. Er is al bijna geen “schone” VVD-er te vinden, bijvoorbeeld voor het ministerschap Buitenlandse Zaken. Maar ook andere partijen zijn niet schoon meer. There is something rotting in the state of king Alexander!