X- en Y-programmamanagers

Onlangs heeft Marjolein Risseeuw haar boek Zo X! aangeboden aan Arnold Heertje, eminence grise van de economen. Uitgangspunt voor de auteur is dat organisaties door vier onderscheiden generaties worden bevolkt: de baby boomers, de X-, Y- en Einstein-generaties. ZOX!Daarmee omgaan wordt de opgave van de nieuwe leiders, aldus Risseeuw. Het betekent dat deze nieuwe leiders minder op structuren, procedures en formele bevoegdheden moeten sturen, maar veel meer op verantwoordelijkheid geven, flexibiliteit en diversiteit. In mijn optiek lijken die laatste elementen erg op de kwaliteiten die een programmamanager moet bezitten.

Mars en Venus

Al enkele blogs geleden (16 april 2007) constateerde ik dat programmamanagers eerder van Venus komen en projectleiders van Mars. Ook andere competenties sluiten heel goed aan bij de vereisten van Risseeuw. Citaat: “Leiderschap is niet verbonden aan hiërarchie. Sterker nog, jongeren aanvaarden eerder de leiding van iemand die ervaring heeft en natuurlijk gezag vertoont dan van iemand die zich op zijn leidinggevende positie beroept.” Dan is het vervullen van de rol van programmamanagers een uitstekende leerschool voor het door Risseeuw gewenste leiderschapsgedrag.

Verdienen door te dienen

Voor programmamanagers van welke generatie dan ook gaat het om het realiseren van ambities van de organisatie door het nastreven van doelen. De rol die zij/hij verwerft verdient de programmamanager door te dienen: door geen opdrachten te verstrekken maar door de ander te motiveren en te overreden mee te doen. Een tijdelijke opdrachtrelatie aan te gaan op basis van een horizontale verbinding. Ook flexibiliteit wordt gevraagd: een doel kan je namelijk langs meerdere wegen bereiken.

Opdrachtgevers zijn BB

In de termen van Risseeuw is de kans groot dat programmamanagers nog enkele jaren om zullen moeten gaan met BB’s (babyboomers), namelijk hun opdrachtgevers. Weliswaar zijn de eerste jaargangen met pensioen, maar de grote bulk is nog actief. Dus het belangrijkste issue voor de programmamanager is hoe hun opdrachtgevers te doordringen van het nut van minder bevoegdheden, het spreiden van verantwoordelijkheden en het inbouwen van flexibiliteit. Dat vergt geduld en doorzettingsvermogen, maar ook die behoren tot de competenties van de programmamanagers. En: “time is on your side.” 

Zo X! is een prettig leesboek over leidinggeven voor de toekomst. De enige waarschuwing die ik de lezer mee zou willen geven is dat je niet elk verschijnsel aan generatie-kenmerken toeschrijft. Opleiding, sociaal-economische herkomst, werksoort, cultuur, religie en sexe zijn nog steeds variabelen die van betekenis zijn voor organisatie verschijnselen. Wat betreft generatieverschillen en de consequenties ervan geeft Risseeuw in ieder geval een handzaam inzicht dat stoelt op ervaringen van mensen die in professionals-organisaties werken.

 

Marjolein Risseeuw, Zo X!, Scriptum Management, 2011

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.