Samen met collega Rix Hof heb ik woensdagavond met zo’n 30 geïnteresseerde PMI-leden gediscussieerd over de hoofdlijnen van programmamanagement. Aan het slot van de sessie hebben wij met zijn allen de valkuilen voor de programmamanager geïdentificeerd. Daar zijn valkuilen bij die voor managers in het algemeen en projectmanagers in het bijzonder ook gelden. Toch blijven er nog zo’n 5 over die alleen voor de programmamanager gelden. Hier komt de top-5.

1. Het verliezen van het zicht op de doelen. Dit is natuurlijk de kern van het programma. Toch liggen hier de verleidingen driftig op de loer. Maar al te gauw focust de opdrachtgever op de concrete resultaten (producten) van het programma. Die zijn vaak eerder in de tijd bereikt. Daarna wordt het vaak een kwestie van geduld. Toch ligt daar de winst van het programma.

2. Geen realisme in de doelen. Doelen moeten haalbaar zijn volgens deze projectmanagers. Het is het falen inbakken als je onhaalbare doelen accepteert in je programma

3. Geen aandacht voor de omgeving. Veel meer dan een projectmanager is een programmamanager bezig met het voortdurend monitoren en managen van de omgeving. Soms kan dit wel de helft van zijn tijd in beslag nemen, met name in de spannende tijden van cruciale besluiten over het programma.

4. De inspanningen in je programma hebben geen onderlinge samenhang. Waarschijnlijk heb je dan geen programma en kan je met het instrumentarium van de projectmanager prima uit de voeten. Dat scheelt een hoop verwarring en chaos.

5. De programmamanager neemt de zorgen van de projectmanager allemaal over. In zijn ijver om het programma uitgevoerd te krijgen neemt de programmamanager de “aap” van de projectmanager over op zijn schouder. Hiermee wordt hij te veel in de details van een project getrokken en kan de programmamanager geen overzicht over het totaal behouden.

Voor deze bijeenkomst moest PMI meer dan 15 belangstellenden teleurstellen. Begin volgend jaar herhalen we deze bijeenkomst. Houd de PMI-site in de gaten.