Tag archieven: Gelezen

Programma’s: meer dan een bundel projecten

In Project Times vraagt Ruchira Chatterjee nog eens aandacht voor programmamanagement als aanpak om strategieen succesvol te implementeren. Zij constateert dat er weliswaar veel energie gaat zitten in project- en portfoliomanagement (en bijbehorende managers), maar het succes van die programma’s neemt niet toe. In ieder geval voor de Amerikaanse situatie vraagt zij veel meer aandacht voor programmamanagement. 

Lees verder Programma’s: meer dan een bundel projecten

ICT-kneuzen en slechte opdrachtgevers

René Veldwijk zaterdag in de Volkskrant: “Bij de overheid zitten ICT-kneuzen” luidt de kop. Al lezende vraag ik me af of er sprake is van ICT-kneuzen. Volgens mij is er veel meer sprake van slechte opdrachtgevers. Citaat: “Als een project uitloopt, komt er meer geld.” Er is klaarblijkelijk een win-win tussen opdrachtgevers en leveranciers: toegeven dat de kosten tegenvallen kan niet vanwege het prestige, en kosten overschrijden is meerwerk voor de bedrijven.

Lees verder ICT-kneuzen en slechte opdrachtgevers

X- en Y-programmamanagers

Onlangs heeft Marjolein Risseeuw haar boek Zo X! aangeboden aan Arnold Heertje, eminence grise van de economen. Uitgangspunt voor de auteur is dat organisaties door vier onderscheiden generaties worden bevolkt: de baby boomers, de X-, Y- en Einstein-generaties. ZOX!Daarmee omgaan wordt de opgave van de nieuwe leiders, aldus Risseeuw. Het betekent dat deze nieuwe leiders minder op structuren, procedures en formele bevoegdheden moeten sturen, maar veel meer op verantwoordelijkheid geven, flexibiliteit en diversiteit. In mijn optiek lijken die laatste elementen erg op de kwaliteiten die een programmamanager moet bezitten.

Lees verder X- en Y-programmamanagers

Programmamanager is strateeg

Binnenkort komt de nieuwe Rudy Kor uit. Het boek is getiteld Managen=gewoon doen. Ik mocht een blik in de drukproef werpen. Rudy geeft voor iedereen die in enige vorm leidinggeeft kennis, reflecties en aanbevelingen. Hij doet dat aan de hand van de acht rollen die Quinn onderscheidt. Voor mij intrigerend is de vraag aan welke rol de programmamanager gekoppeld kan worden. Dat komt doordat Rudy de projectmanager aan de coördinatorrol verbindt.

Lees verder Programmamanager is strateeg

Programma’s draaien om rollen

Deze week vroeg een relatie aan mij wat ik vind van de rol van Business Change Manager, één van de kroonjuwelen van MSP (Managing Sucessful programmes). Ik ben weer eens op zoek gegaan in de literatuur en heb ik de Nederlandse standaard geraadpleegd: Rix Hof vertaalt deze rol als “organisatieveranderingsmanager”. Hij stelt dat deze rol verantwoordelijk is voor de realisatie van de baten. In het verlengde daarvan wordt duidelijk dat de programmamanager in MSP “slechts” verantwoordelijk is voor de “bekwaamheden” (capabilities in MSP-termen). Het gebruik van de bekwaamheden ligt dus bij de veranderingsmanager. Kortom, MSP scheidt het leveren van resultaten van het verzilveren van de baten en splitst dat ook nog in aparte rollen.

 

Lees verder Programma’s draaien om rollen

Logic Frame

Vorige week weer eens in de Logic Frame Analysis gedoken. Het is één van de weinig uitontwikkelde manieren om verbanden tussen doelen, resultaten, activiteiten en middelen aan te brengen. Eén bron is de Kellogg Foundation die voor het opstellen van een logic model een gids heeft ontwikkeld (Kellogg). De auteur van het artikel stelt dat een logic model een systematische en visuele manier is om je programma goed te kunnen presenteren. Net als het door Twynstra Gudde gehanteerde doelen-inspanningen-middelen-netwerk (DIN) is het een beeld of kaart hoe activiteiten en resultaten gaan bijdragen aan gewenste effecten. 

Lees verder Logic Frame

Uitvergroten verschillen onpraktisch

Ruim 30 interimmanagers toonden zich woensdagavond zeer geïnteresseerd in programmamanagement. Onder leiding van René Hombergen stemden zij massaal voor de stelling dat er niets zo praktisch is als een goede theorie. De bedoeling van de avond was zes methoden van programmamanagement naast elkaar te zetten. Naast de vertrouwde MSP en PGM van Twynstra Gudde kwamen ook SPM, PGMC, IPM (Integraal Programmamanagement) en A4-programmamanagement aan bod. Door deze contrastering lag het accent te veel op (slechte) theorie en minieme verschillen en te weinig op de overeenkomsten. Ofwel: niets is zo onpraktisch voor managers als uitvergrote verschillen tussen adviseurs.

Lees verder Uitvergroten verschillen onpraktisch

Ze als vijand

Hoe vaak hoor je van leidinggevenden en programmamanagers niet de verzuchting “ze werken niet mee”, of “hoe krijg ik ze mee?” Onder het label haalbaarheid bestuurt de programmamanager de mate van bijvoorbeeld draagvlag voor een (deel van het) programma. Zowel de haalbaarheid van de doelen als van de inspanningen valt hieronder. Eén van de genomineerde boeken voor Managementboek 2010 maakt van de gebruikelijke verzuchting zelfs een titel: Hoe krijg ik ze zover? van Jan van Setten. “Ze” zijn duidelijk de dwarsliggers van de fantastische ideeen van de leiding en hun adviseurs. “Ze” als vijand van het programma. Het lijkt de school van vroeger wel: “Ze hebben me laten zakken.”

Lees verder Ze als vijand

Denkstijlen van programmamanagers

In PM World Today is een interessant artikel verschenen van Hugo Hernandez. Hij stelt dat de wereld van bedrijven een chaotische plek vormt waar de verbinding tussen oorzaak en gevolg niet duidelijk is en waar allerlei factoren werkzaam zijn. Voeg daarbij ook nog eens de verschillende belangen van stakeholders, dan wordt begrijpelijk waarom sommige beslissingen van programmamanagers verkeerd uitpakken. Hernandez stelt dat integraal denken daarbij kan helpen: dat definieert hij als de vaardigheid om spanningen tussen verschillende perspectieven constructief te benaderen. Daarmee zouden programmamanagers beter begrijpen welke acties effectief zijn in een multi-project situatie waarin zij zitten.

Lees verder Denkstijlen van programmamanagers