Leren van projecten wordt jongleren met ervaringen

Wederom een verbijsterend verhaal over de mislukking van een project .

In dit geval gaat het over een project dat is stopgezet of althans in de “wachtkamer”. Dat is ongeveer het enige bijzondere in dit geval, want stoppen is toegeven dat het niet lukt. Hoon en bespotting is je deel. Het blijft nog de vraag of het daadwerkelijk wordt gestopt.

Niet prettig voor de carrière

Dat laatste is dan ook een van de belangrijkste redenen waarom opdrachtgevers huiverig zijn om te stoppen. Geef ze eens ongelijk. Met veel moeite en pijn is budget vrijgemaakt om een deugdelijke toekomstbestendige bevolkingsregistratie te maken. Dan moet je na drie jaar toegeven dat het niet lukt. Dat is niet prettig voor je carrière.

Maar er speelt meer. Door bezuinigingsdrift ingegeven heb je veel kennis van ICT (in dit geval) uitbesteed en daarna weer ingehuurd. Schrijnend is te zien dat een of twee individuen de noodzakelijke kennis hebben, maar die niet beschikbaar stellen. De consultants die al ingehuurd zijn, hebben helemaal geen belang bij snelheid. Zij worden op declaratiebasis ingehuurd, soms zelfs zonder prestatie afspraak. Dus vertraging leidt tot meer omzet. Ook de opdrachtgever zit vast: als hij opnieuw moet contracteren , moet hij opnieuw aanbesteden. En dat is een verschrikkelijk lang en bureaucratisch proces (onder het motte van marktwerking, trouwens). Kortom, opdrachtgever en opdrachtnemer zijn tot elkaar veroordeeld.

Geen belang bij maken tempo

Daar komt bij dat de omgeving ook in beweging moet komen. In dit geval alle gemeenten, die hun eigen bevolkingsregistratie zien verdwijnen en vervangen worden door een centrale database waar ze niet meer de baas over zijn en “moeten” veranderen. Dus ook zij hebben geen belang bij het maken van tempo.

Leren wordt jongleren

Dat was al de les van de commissie-Elias. Nu staat het weer in de krant. De NRC is er niet expliciet in of het project nu werkelijk van de baan is. Citaat: “De minister geeft zich over. Na 13 jaar en 100 miljoen euro strandt het project voor de derde keer. Of het de laatste poging is? De coalitie wil, zo meldt het regeerakkoord van Rutte III, „de bevolkingsadministratie moderniseren”. Dus wel of niet stoppen? De kans is groot dat er een nieuwe poging volgt. Is dat nieuws? Nauwelijks, want al vaak gebeurd. En de rest van het land? Een dergelijke mislukking komt weer terug  op een andere plek in een andere situatie en met een ander budget. Dan komt het niet in de krant, want het is geen nieuws meer. En leren van ervaringen? Het wordt jongleren met ervaringen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.