Op zijn Grieks?

Terwijl we de Grieken nu vijf jaar gepest hebben met nieuwe bezuinigingen om hun schulden aan het Westen af te betalen, laten we het geld in Nederland rijkelijk vloeien. En dat alles onder het mom van „schuld en boete”. Onze financiële instellingen hebben willens en wetens geld uitgeleend aan risicovolle partners. Soms win je, soms verlies je, dat is het kenmerk van risico’s. In het geval van Griekenland verliezen we, maar het is moeilijk voor politici dat te aanvaarden. Dat geldt ook in ons eigen land als we het over de grote hervormingen en systeem verbeteringen hebben. 

UWV

Het UWV ontdekte enkele weken voor invoering van een nieuw systeem dat het bij het invoeren van gegevens door WW-ers in de meeste gevallen fout zal gaan. Waarom? Omdat het voor de meeste mensen onbekend is wat het sv-loon is. Dat is een term uit de nieuwe wet Inkomen die per 1 juli in gaat. Is dat een risico? Lijkt me wel want duizenden betrokkenen krijgen hun geld te laat of niet. Men trekt op de valreep nog even 5 miljoen uit de la om aan dit probleem tegemoet te komen, voor iets dat je vanaf het begin had kunnen weten.

Belastingverlichting

De staatssecretaris van Financiën staat te kraaien over een akkoord voor belastinghervorming, wat eigenlijk een vroegtijdige Sinterklaas is: belastingverlichting van maar liefst 800 euro op jaarbasis (is 66 euro per maand). Dat moest dan 100.000 extra arbeidsplaatsen opleveren, een business case die achteloos naar beneden wordt bijgesteld: misschien dat het nu 35.000 wordt, maar ook dat getal wordt aan alle kanten betwijfeld.

Advies negeren

Bij het Ministerie van Justitie wordt in het geheim een systeem gekocht zonder dat de ambtenaren de politiek inlichten, terwijl het toch om ongeveer 5 miljoen euro gaat. Het advies van een interne jurist wordt genegeerd. Kortom, leidinggevenden weten het weer beter dan de experts.

Allemaal voorbeelden van politici en managers die de nadelen van grootse programma’s en projecten niet willen horen, de voordelen in het begin opblazen en later naar beneden bijstellen. Ongetwijfeld zullen kamerleden achteraf de wijsheid in pacht hebben en constateren dat het een schande is dat er geen business case is gemaakt. Maar ja de definitie van een business case is: Business case“A business case is a set of lies that make management decide what we want them to decide.”

Geen grote broek

Kortom, programmamanagers hebben in een politieke omgeving de zware taak om hun opdrachtgevers te vertellen dat wat zij willen praktisch onhaalbaar is. En het vervelende is dat elke enquêtecommissie ditzelfde moet gaan constateren zonder dat er iets aan het feitelijk gedrag verandert. Laten we dan in ieder geval niet zo’n grote broek naar de Grieken aantrekken!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.