“Theo, als je voor het behalen van de doelen afhankelijk bent van andere partijen, hoe regel je dan dat er één probleemhebber is?” Ofwel, bij wie kan de programmamanager terecht als het niet opschiet? Bijvoorbeeld wie is de echte probleemhebber in een wijk? Zeker bij doelen die in principe niet afgedwongen kunnen worden, is dat een pregnante vraag.

Opdrachtgever creëren

Volgens mij is de kern van programmatisch werken dat je als programmamanager die opdrachtgever moet gaan creëren. PGM is een werkwijze waarbij je passende organisatievormen per geval moet bedenken. Dus vantevoren is er geen oplossing. In het geval van de wijkverbetering zou je kunnen kijken naar de scope van het programma: vaak zitten gemeente, woningbouwvereniging, schoolbestuur, politie en justitie aan tafel. Dat zijn de partijen die je op doel-niveau aan het programma verbindt.

Vanuit de doelen zijn er per organisatie activiteiten te identificeren die helpen de situatie in de wijk te verbeteren. Toch wil je het geheel blijven monitoren en evt. nieuwe interventies doen. Dan heb je als programmamanager legitimiteit nodig om dat te doen. Een wethouder of een bestuurder van de corporatie zou in dat geval het aanspreekpunt van de programmamanager moeten zijn. Dat moeten alle partijen in het programma dan wel goedvinden. Het is het organisatorische arrangement dat de programmamanager aan het begin zou moeten regelen.