Een mooie tekst in een advertentie: “Investeringsprogramma (150 tot 200 mlo per jaar). Regisseert infra projecten. Een majeure transformatie met als doel nog betere resultaten tegen een aanvaardbaar kostenniveau. Strategisch sterk met uitstekend zicht op processen, mensen en projectmanagement. Organisatie-sensitief. Bruggenbouwer. Inspireert door drive en bindend vermogen. Excelleert in complexe besluitvormingsprocessen.” Om je vingers bij af te likken als programmamanager.

Het gevaar van een dergelijk profiel is mijns inziens dat er teveel nadruk ligt op projecten. Als die maar goed aangestuurd worden, is het probleem opgelost. De kans is heel groot, dat hierop een forse mannetjesputter wordt ingezet. Een rouwdouw die het heeft over tijd, geld en als het niet anders kan kwaliteit. 

Maar het gaat ook en vooral om het kiezen van de juiste projecten. Daarvoor heb je organisatie-sensitiviteit nodig. Maar nog meer dan dat een strategische visie, gedekt door de Board, over de concrete doelen die de organisatie wil behalen. De rouwdouw moet enig idee hebben welke activiteiten in de organisatie nodig zijn om de doelen te bereiken. Kortom, hij moet weten wat maakt dat die organisatie verandert. Ofwel, iemand die de organisatie door en door kent. Concluderend, een interne kandidaat en zeker geen externe werving.