Een verbijsterend bericht in de NRC (Download Tmp-15135) van vorige week: minister Schippers weet nog niet zo zeker of ze het aantal zelfmoorden met 5 percent kan terugdringen. Zij zegt: “Streefcijfers moeten realistisch zijn, te meer daar dit cijfer voor de tweede keer niet is gehaald.” Elders in dezelfde editie van de NRC komt Ben Tiggelaar aan het woord: zijn boodschap is dat ambitieuze doelen alleen maar worden gehaald door kleine stapjes te zetten en dat langdurig volhouden. Een programmamanager die dat voorstelt kan op hoongelach bij bestuurders en politici rekenen, vrees ik. Kennelijk zijn er serieuze mensen op de departementen en in het parlement die streefcijfers voor zelfmoorden prettig vinden.

Belcampo

Het doet me erg sterk denken aan een verhaal van Belcampo: op 31 december van een jaar ontdekt een hoogleraar dat zijn voorspelling van het aantal zelfmoorden niet uitkomt. Alle voorgaande jaren was het wel precies uitgekomen. Om, aan de schande van zijn slechte voorspelling te ontkomen pleegt hij zelfmoord. Waardoor het getal dus weer goed uitkomt. Ik pleit er hier niet voor dat ambtenaren en kamerleden nu zelf aan het streefcijfer gaan bijdragen. Het is zinniger als zij aanzienlijk realistischer worden. Volgens mij moet je hier geen cijfers willen noemen, en zeker geen streefcijfers: er zijn zoveel factoren van invloed op het verschijnsel zelfmoord dat er geen beginnen aan is.

Illusie

Het is dan ook een illusie te suggereren aan kiezers dat er maatregelen denkbaar zijn die zoiets voorkomen. Hoogstens kan je overal hekken om het spoor zetten dat je NS en Prorail de kans geeft ietsje vaker op tijd te rijden. Maar dat is het dan. Het zou de politici passen eens toe te geven dat zij bepaalde verschijnselen accepteren en niet meer proberen te veranderen.

150 deskundigen

Dat is lastig want we zijn opgescheept met 150 deskundigen op alle terreinen van het leven: geestelijke gezondheidszorg, het rijden van treinen in de sneeuwstorm, het roken op schoolpleinen, rookverboden in grote en kleine cafés, het bewaren van gevangenen en toestaan proefverlof, immigratie van buitenlanders, wachttijden in files, in jeugdzorg, in de gezondheidszorg, innovatie in het bedrijfsleven, werkgelegenheid bij postbedrijven, het overwinteren van dieren in natuurgebieden, etc etc. De echte deskundigen lijken in de politiek te zitten, terwijl de professionals in het veld hun best doen maar uiteindelijk het hoofd in nederigheid moeten buigen voor mensen die binnen een dag na een tv-uitzending weten hoe het moet.