In PM World Today is een interessant artikel verschenen van Hugo Hernandez. Hij stelt dat de wereld van bedrijven een chaotische plek vormt waar de verbinding tussen oorzaak en gevolg niet duidelijk is en waar allerlei factoren werkzaam zijn. Voeg daarbij ook nog eens de verschillende belangen van stakeholders, dan wordt begrijpelijk waarom sommige beslissingen van programmamanagers verkeerd uitpakken. Hernandez stelt dat integraal denken daarbij kan helpen: dat definieert hij als de vaardigheid om spanningen tussen verschillende perspectieven constructief te benaderen. Daarmee zouden programmamanagers beter begrijpen welke acties effectief zijn in een multi-project situatie waarin zij zitten.

Systeem, mensen en visie

Praktisch gesproken gaat het er volgens Hernandez om het totale systeem te visualiseren, mensen te verbinden en de gewenste toekomst te creëren. Tussen deze drie gebieden bestaan natuurlijk onderlinge verbanden. Je kunt mensen verbinden aan een gemeenschappelijke toekomst, waarbij je ook het visualiseren van het systeem kunt koppelen. Ook omgekeerd kan je door het verbinden van mensen het systeem visualiseren en daarmee ook je toekomstbeeld creëren. Kortom, deze vaardigheden van de programmamanager hangen zeer nauw samen.

Mentale modellen

 Onder het visualiseren van het systeem (en hij bedoelt het te beïnvloeden systeem van de business waar het programma over gaat) verstaat Hernandez het vermogen van de programmamanager zijn eigen mentale model van de werkelijkheid kritisch te bekijken en te confronteren met andere mentale modellen: ofwel een onderzoekende houding en integratie van verschillende modellen in een programma strategie die alle aspecten van de omgeving meeneemt.

Toekomstbeeld

Het verbinden van mensen vertaalt Hernandez in het creëren van gecommitteerde netwerken van medewerkers. Daarvoor moet de programmamanager de leden van het netwerk committeren aan een gemeenschappelijke visie die complementair is aan de visie van het individu. Tenslotte gaat het volgens de auteur bij het creëren van een gemeenschappelijk toekomstbeeld in een breed spectrum aan mogelijkheden die allemaal kunnen gebeuren. De programmamanager heeft behalve de gemeenschappelijke visie ook een mogelijke weg naar dat beeld gedefinieerd. Omdat het gaat om mogelijkheden, moet de programmamanager in staat zijn om een brede voorraad aan interventies te schetsen, die hij/zij waarschijnlijk niet allemaal hoeft te gebruiken. Op deze manier kunnen programma’s veel succesvoller zijn, aldus Hernandez.

Zie verder: H,. Hernandez, Integrative Thinking Skills for Program Managers